İnsan, (kendisine yapılan) iyiliğin kuludur.

Ağaçların bazen boş olabileceği gerçeğini kabullenmeli ve meyve vereceği zamanı beklemeliyiz. Anton Çehov

Sabır, en iyi ilaçtır.

Eyvallah ne güzel bir sözdür arkadaş! Bazen kabulleniş, bazen boş veriş, bazen de yol veriş, ama her ne olursa olsun hep bir, rahata eriş.

Belâ, söylemeye bağlıdır

Susmak kabullenmek değildir, muhatap olmamaktır.

Hastalık teşhis edilirse, tedavi kolaylaşır.

Söylesene durumu kabullenmek mi daha çok acıtır? Yada ümit edip beklemek mi?

Sağlık, sağlıklı olanların başında bir taçtır. Onu ancak hastalar görür.

Bazen insanlar kabahatli olduklarını kabullendikleri için değil, sadece karşıdaki sussun diye özür dilerler.